Tijdens de jaarvergadering van de wijkraad Parkwijk-Zuiderpolder op 1 mei 2018 nam Mida Koelman afscheid van haar werk als wijkraadslid.
Gedurende vele, vele jaren heeft Mida zich ingezet voor het wel-en-wee van onze wijken. Altijd scherp, gedetailleerd, ter zake kundig en hogelijk betrokken heeft ze haar kennis en ervaring ter beschikking gesteld van de omgeving en haar bewoners.
Als enthousiast wijkraadslid en een belangrijke periode als vicevoorzitter heeft zij ook vele malen de wijkraadvergaderingen geleid en de neuzen dezelfde kant op gekregen. Mida was voor iedereen in en om de wijk, maar ook op het stadhuis, een vraagbaak en een steun-en-toeverlaat; nooit werd iemand met een kluitje in het riet of van het kastje naar de muur gestuurd. Altijd consciëntieus was Mida in de weer voor anderen, voor stad en land – ja, voor volk en vaderland!
Naast het werk als wijkraadslid is Mida ook voorzitter van de Stichting tot Behoud van de Groene Zoom Zuiderpolder en Omstreken en dat blijft ze ook! Zo kan Kennemerland nog veel plezier blijven beleven aan de inzet van deze bijzondere vrouw. Het is dan ook niet voor niets, dat het de Koning behaagd heeft om Mida te benoemen tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau!
Mida: van harte proficiat en dank voor de vele jaren van inzet voor een hele grote cirkel rondom jouw geliefde Liewegje!
Namens de wijkraad Parkwijk-Zuiderpolder,
Bernard Felix – voorzitter
Mida Koelman,haar verhaal.
Mijn gedachten gaan terug in de tijd.
Toen ik nog maar kort in de Zuiderpolder woonde, las ik in het Haarlems Dagblad dat er een groot stadion zou komen.
En dat in de oude en archeologische omgeving van de Zuiderpolder. Dat stadionplan moest dichtbij het Liewegje komen waar mijn opa en oma vroeger woonden.
De grote Van Schie familie leefde daar en kon door hard werken in hun levensonderhoud voorzien.
Mijn Opa had 20 koetjes en je was als boerengezin heel afhankelijk van het welzijn van je dieren.
Ging één van je koeien dood dan had je een groot probleem…..je leverde onvoldoende melk bij de melkfabriek af om je grote gezin van het nodige te voorzien.
De oudsten meisjes, waaronder mijn moeder, moesten dan bijspringen om weer een koe op de markt te kunnen kopen.
De spaarcentjes van de meisjes gingen mee naar de markt om daar ‘onder handgeklap’ weer voor een nieuwe koe en brood op de plank te zorgen.
Toch was, met alle beperkingen, het leven op De Lie goed, rustig en zeker de moeite waard.
De 2de wereld oorlog brak uit en de boerderijen aan het Liewegje werden deels onder water gezet.
Het leven was toen niet makkelijk voor de boerenbevolking in de Zuiderpolder.
Weinigen wisten toen dat ons leefgebied ook een heel rijke geschiedenis heeft.
Ook wij zullen er niet vaak aan denken dat tijdens het beleg van Haarlem de Spaanse troepen probeerden om via de Fuikvaart Haarlem binnen te komen.
Kenau Hasselaer heeft met velen moedig verzet geboden maar helaas moesten de Haarlemmers zich op 14 juli 1573 overgeven.
Maar ook ver daarvoor kwamen hier al bewoners uit Dorrestad (het huidige Wijk bij Duurstede) om in het voorjaar en de zomer op de oudste strandwal hun vee te weiden.
Hun granen te zaaien en tijdig te oogsten voordat de zee weer bezit nam van dit vruchtbare gebied.
De straatnamen Strandwal, Flint en Ploegspoor herinneren hier aan.
Het is een voorrecht om in dit mooie gebied te wonen.
Maar het betekent dat er ook bedreigingen zijn.
Omstandigheden die het nodig maken om mee te denken over alles wat er rondom ons gebeurt.
Met dit in gedachten was het stadionplan voor mij onacceptabel.
Ook de wijkraad verzette zich tegen deze ongewenste plannen.
En ik werkte daar aan mee. Brieven schrijven, actie voeren en de bewoners via beeldmateriaal overtuigen dat dit plan te massaal en ongewenst was.
Er is sinds die jaren veel veranderd. Maar de bedreigingen blijven want we leven in een dynamische tijd.
We moesten, vanwege een tekort aan leerlingen, helaas afscheid nemen van de Parkrijkschool waar de wijkraad altijd welkom was voor de openbare vergaderingen.
Er is in de loop der tijd veel gesloopt en er kwam nieuwbouw.
Denk daarbij aan De Haarlemse School, het Huis van Hendrik en De Nieuwe Linten.
Het wachten is nu op een goede aanpak van het Beatrixplein en de Prins Bernhardlaan.
De fly-over kwam. Dat was een plan waarbij onze wijkraad tijdig mee mocht denken.
De realisatie bleef binnen het budget en we kunnen terugkijken op een goede samenwerking met de gemeentelijke projectleider.
De St. Ontmoet elkaar in Parkwijk (en in Haarlem Oost) verzet heel veel sociaal werk. Daar ben ik dankbaar voor en heel trots op! Geweldig wat jullie allemaal doen voor de bewoners!
Maar helaas nu wordt er gesproken over het bouwen in de Groene zoom. Niet doen, niet doen!!!
Burgemeester Wienen zei al bij zijn aantreden dat dit zeer ongewenst is!
Het blijkt dat meedenken, sturen waar mogelijk en een open oog houden voor het welzijn van velen toch kan leiden tot mooie resultaten.
Maar er blijft nog veel te wensen over.
Ik denk daarbij aan Schiphol, een heel belangrijke economische motor.
Maar helaas is de vlieg veiligheid onder de maat en zorgt Schiphol voor teveel geluid, stankoverlast en gezondheidsproblemen.
Om nog maar te zwijgen over de MER die al jaren op zich laat wachten!
Wel of geen huizen in de Waarderpolder, waar velen hun brood verdienen?
De enorme vraag naar betaalbare woningen en bestemmingsplannen die binnenkort weer vernieuwd moeten worden.
De Oostradiaal met de uitbreiding bij het station Haarlem Spaarnwoude en de Zomerzone Noord.
En natuurlijk ook de Metropool regio Amsterdam….ach en nog veel meer ….
Beste collega s er is nog heel veel te doen. Want zoals eerder gezegd er gebeurt veel in onze buurten.
Daar hebben jullie de hulp van jonge mensen voor nodig.
Jonge mensen met een visie en open blik op de toekomst.
Zet daar vandaag de lobby voor in!
Ik wens alle bewoners, mijn collega’s en onze bezoekers een goede toekomst.
Een toekomst waarvan ik oprecht hoop dat die voor ons allen goed, gezond en bovenal vredig mag zijn.
Het gaat jullie allen goed!
Mida Koelman